Gatunek rozprzestrzeniony w prawie całej Europie (z wyjątkiem Hiszpanii, Anglii, Danii i północnej Fennoskandii), sięgający na wschód przez Syberię po Daleki Wschód. W Polsce wykazywany głównie ze stanowisk na niżu i wyżynach. Zasiedla nieużytki, przydroża, miejsca ruderalne, rowy, zręby, polany leśne i zarośla. Jako rośliny żywicielskie są podawane: bylica polna — Artemisia campestris L., bylica pospolita — A. vulgaris L. i bylica piołun — A. absinthium L. Postacie dojrzałe spotykano na roślinach od kwietnia do października. W ciągu roku występują dwie generacje. Z jaj złożonych w maju i czerwcu ukazują się postacie dojrzałe w lipcu-sierpniu; samice tego letniego pokolenia składają jaja, z których wylęgnięte larwy zimują i przepoczwarczają się na wiosnę.